กระบวนทรรศน์ปรัชญาหลังนวยุคสายกลางเห็นว่า สังคมที่ดีเป็นสังคมแห่งการให้ การให้เป็นการเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างผู้คนผ่านของที่ให้ มิใช่การแลกเปลี่ยน แต่เป็นการให้ ของที่ให้นั้นจึงเป็นของขวัญ (gifts) หากเพียงแต่แลกเปลี่ยนสิ่งนั้นย่อมเป็นสิ่งของ (goods) ของขวัญที่ได้ในเทศกาลต่างๆ คำอวยพรต่างๆ ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งดี สิ่งที่เป็นของขวัญแก่สังคมคือ การต้อนรับด้วยมิตรภาพ, การดูแลและใส่ใจ รวมไปถึงการเสียสละ/บริจาคตามแนวทางของศาสนา
แม้จะมีผู้มองว่าเป็นการชี้นำของธุรกิจของขวัญที่ทำให้มีวันสำคัญต่าง ๆ ที่คนต้องมอบของขวัญต่อกัน ซึ่งนั่นเกิดจากกระบวนทรรศน์ปรัชญานวยุค แต่การที่คนหนึ่งคนมีใจมอบของให้คนอื่นด้วยความเต็มใจ สิ่งนั้นสะท้อนจิตใจของผู้ให้อยู่ในการกระทำนั้นแล้ว
#Kirtianschoolofthought
#ปรัชญาสวนสุนันทา