มาตรการความประพฤติ

อ.ดร.สิริกร อมฤตวาริน;

ในปัจจุบัน ผู้คนเกิดภาวะที่แยะแยะไม่ได้ว่า อะไรดี อะไรไม่ดี ซึ่งเป็นแนวคิดสำคัญสำหรับจริยศาสตร์ตามความเข้าใจของอริสโตเติล อย่างไรก็ตาม การจะแยกแยะได้ชัดเจนหรือไม่นั้น จำเป็นจะต้องเข้าใจมาตรการความประพฤติ (conduct) เสียก่อน ว่าจะมองผ่านเกณฑ์รับรองอย่างไร

มาตรการความประพฤติ มี 2 แนวทางคือ

1. ลัทธิอัตนัยนิยม (Subjectivism) ถือว่าไม่มีมาตรการตายตัวแน่นอน มาตรการที่มีขึ้นมานั้นมนุษย์กำหนดกันขึ้นเองด้วยเหตุผลต่าง ๆ กัน แล้วพยายามชักชวนให้คนทั่วไปเชื่อว่าเป็นมาตรการตายตัวสำหรับมนุษย์ทุกคน บางระบบก็มีคนเชื่อมาก บางระบบก็มีคนเชื่อน้อย แล้วแต่ว่าจะสามารถปลูกฝังศรัทธาได้เพียงไร
2. ลัทธิปรนัยนิยม (Objectivism) ถือว่ามาตรการความประพฤติมีแน่นอนตายตัว ที่ไม่รู้หรือรู้น้อยก็เพราะยังเข้าไม่ถึง มนุษย์ทุกคนมีหน้าที่จะต้องศึกษาให้รู้มาตรการอันแท้จริง  

เกณฑ์ความดี เป็นบทบาทของญาณปรัชญาที่เกี่ยวกับความดีคือ รู้ได้อย่างว่าเป็นความดี  มีพัฒนาการวิธีการรู้ โดยลำดับ ดังต่อไปนี้...คลิก